Op de “catwalk” bij Joop van de Ende op de Uitmarkt 2006 in Amsterdam,
een dag die we niet snel zullen vergeten.
Al vroeg op, want er moest nog van alles gedaan worden.
We waren met zijn vieren, dochterlief Christianne en Mariëlle, mijn vaste modellen,
en Monique, die prachtige kleren ontwerpt in haar design studio byOni in Leeuwarden.
De haakjes en de oogjes hebben we ’s morgens nog aan de speciaal voor
deze hoedenwedstrijd gemaakte jurken gezet.
Prachtige kanten jurken met spannende blote ruggen.
Net buiten Leeuwarden kregen we autopech, waar we overigens ons goede humeur niet door lieten bederven. Een vriend van ons bracht snel een vervangende auto en wel een bus
die net als de musical My Fair Lady ook wel uit 1912 kon stammen.
Hij rammelde aan alle kanten, de laadruimte vol uien en die niet harder kon dan 80 km per uur.
Daar zaten we dan, helemaal dressed-up, zelfs de benen geschoren en de nagels gelakt.
Een groter contrast is niet denkbaar.
Maar ….. vreselijk veel lol en dat is wat dit hoedenvak voor mij zo aantrekkelijk en verslavend maakt.
De voiture in Diemen geparkeerd en met de tram naar de binnenstad,
waar het wel heel druk was, maar geen hoed te bekennen.
Het was ook even zoeken naar de “catwalk”.
Dat bleek een stand te zijn, in tegenstelling tot onze verwachtingen n.a.v. de oproep in de media.
De jurering zal denk ik n.a.v. de foto’s gebeuren, want de jury hebben wij niet gezien.
De fotograaf heeft foto’s genomen van onze bovenkant.
Wel op een hele leuke manier overigens.
Die rode veel te dure en zelfs niet lekker zittende maar wel mooie rode pumps heb ik dus voor niets gekocht.
Bij de stand stonden ook Yola en Jenneke met hoeden waarmee men gefotografeerd kon worden.
Wij, Monique en ik, hebben ons “uit de naad” moeten werken om iets moois neer te zetten.
Als vier hoedendragende vrouwen hebben we in ieder geval veel opzien gebaard
en Amsterdam
even op zijn kop gezet.
De foto’s zijn te zien op www.musicals.nl onder My Fair Lady.
Maar wat een lol hebben we gehad, dat is zeker en we hebben in alle grandeur de dag afgesloten
met een biertje in ons Hollandse café, om de dag vol contrasten compleet te maken.
Maar het verhaal is nog niet ten einde, want op woensdag 30 augustus keek
ik op internet en zag ik dat de rose harthoed gewonnen had.
De hoed heb ik speciaal voor mijn dochter gemaakt op haar verzoek en ten tijde van de maak
heeft zij een ernstig ongeluk gehad, zo ernstig, dat ik erg ongerust was over de afloop.
Na 9 spannende maanden liep ze haar eerste show weer, uiteraard met deze hoed in de finale
met een toekijkende moeder met tranen van geluk in haar ogen.
De hoed heeft ook de titel “Dank je wel” gekregen en is sindsdien de finalehoed van elke show.
Zij mag binnenkort een fotoreportage laten maken bij Roy Beusker, showbizzfotograaf.
Een blije hoedenmaker, maar nog meer een trotse moeder,
Anneke Langenberg |
